My Sassy Book ตอน 47: The Manual of Detection โดย Jedediah Berry

My Sassy Book ตอน 47: The Manual of Detection โดย Jedediah Berry

ในเมืองที่ฝนตกตลอดเวลา และมีแต่คนปฏิบัติงานดั่งคนเดินละเมอ นาฬิกาปลุกอันตรธานหายไปทั้งเมือง นักสืบจำเป็นที่ตกกระไดพลอยโจนและไม่อาจยึดคู่มือนักสืบเป็นสรณะ องค์กรลึกลับขนาดยักษ์ที่มีผู้จับตาซ้อนทับหลายชั้น สาวลึกลับสองคนที่ต่างมีอาการนอนไม่พอเป็นแกนร่วม นักเขียนคู่มือสืบสวนที่อยากลืมแต่กลับจำ หนึ่งวันในสัปดาห์ที่หายไปโดยทุกคนในเมืองไม่รู้หนต้นทาง คณะละครสัตว์อับชื้นที่ยืนอยู่คนละฝั่งเมืองและเป็นปริศนาพิสดารให้เหล่านักสืบกับเสมียนประจำตัวที่ไม่เคยพบหน้ากัน  นิยายอะไรมันจะนัวเนีย นัวร์เนิร์ด น่าแปลขนาดนี้วะ

การเปิดบทแต่ละบทก็ฉลาดแท้ ทำเป็นอ้างมาจากคู่มือนักสืบที่กินไม่ได้แล้วไม่รู้ใช้ได้จริงหรือเปล่า ดูเป็นคำยอกย้อนซ่อนกลกวนตีนแอบฉลาดแบบขำ ๆ ตลอดเวลา เหมือนซ้อนกลหยอกคนอ่านและตัวละครอยู่ตลอด การเล่าเรื่องแบบฝันซ้อนฝันที่ยังทำให้ดูต่างออกไปได้อีก

ปกติระแวงหนังสือที่เน้นพล็อตเรื่องซับซ้อน เน้นความฉลาดเจ้าเล่ห์กึงคริสโตเฟอร์ โนแลน (Inception) กึ่งหอสมุดบาเบล กึ่งบอรเฆส แต่อ่านเรื่องนี้เพลินจนลืมตัว เหมือนตกไปอยู่ในภาพเขียนเรขาคณิตของ MC Escher และภาพเซอร์หลอนของ มากริตต์ (ดูภาพหมวก) ที่ออกแบบอย่างดี ดูดซับนิยายของ คาฟก้า หายใจข้าง ๆ พอล ออสเตอร์ หรือ ฮารูกิ มูรากามิ แบบเนิร์ด ๆ นัวร์ ๆ ไม่น่าแปลกใจที่คนเขียนชอบงาน บอรเฆส, อิตาโล่ คัลวิโน่ (If On A Winter's Night The Traveller) แถมนี่เป็นนิยายเล่มแรกด้วย

ใช่ ข้อดีคือทำให้นึกได้ว่า เมื่อชาติที่แล้วเราเองก็เคยอยากทำหนังฟิล์มนัวร์.... เกือบลืมไปแล้วเนี่ย