10.10.55

Bookvirus' World - Woody Allen


อโหสินิมิต / วู้ดดี้ อัลเลน แต่ง

ยุทธฺชัย ลิ้มรัตนกุล แปล

 
การสนทนาระหว่างนักปรัชญา

สิมเมียส : นี่นักปราชญ์ที่เก่งที่สุดของเราเป็นอะไรไปแล้วหรือนี่

อัลเลน : ข้าไม่ได้ขี้ขลาดนะ และข้าก็ไม่เคยประกาศว่าข้าเป็นวีรบุรุษด้วย ข้าเป็นกลาง ๆ ระหว่างสองอย่างนี้

สิมเมียส :พวกชอบเอาตัวรอด

อัลเลน : ใช่ ๆ นั่นแหละใกล้เคียงกับที่ข้าเป็นมากที่สุด

อกาธอน : ท่านเพิ่งพูดจบไปไม่ใช่เหรอว่าความตายไม่มีอยู่จริง

อัลเลน : เฮ้ ฟังนะ ข้าเคยพิสูจน์อะไรต่อมิอะไรมามากมายหลายอย่างแล้ว  มันทำให้ข้ามีเงินซื้อของขบเคี้ยวกินบ้างเท่านั้นเอง  บางครั้งข้อสังเกตเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็กลายเป็นทฤษฎีไปได้โดยไม่ได้ตั้งใจ  ข้าไม่ได้จริงจังอะไรกับมันนักหรอก  ขออย่าให้ถึงกับต้องประหัตประหารกันเลย

Bookvirus' World - สัมภาษณ์ Antonio Tabucchi 2


 
สัมภาษณ์  Antonio Tabucchi ตอน 2

นักเขียนชาวอิตาลี่

ผู้แต่ง “เพลงรัตติกาลในอินเดีย” และ “คำยืนยันของเปเรย์ร่า”

Tabucchi: ผมพยายามจะจารึกประวัติศาสตร์ที่ไม่มีการจารึกไว้  อันได้แก่ ประวัติศาสตร์ที่เขียนโดยฝ่ายแพ้ ซึ่งในที่นี้คือ พวกอนาธิปไตยชาวทัสคาน หนังสือของผมเขียนเกี่ยวกับผู้แพ้ เกี่ยวกับประชาชนที่หลงทางและวุ่นอยู่กับการค้นหา

Question: พวกเขากำลังค้นหาอะไรคะ

Tabucchi: พวกเขาค้นหาตัวเองผ่านคนอื่น เพราะผมคิดว่านั่นเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการค้นหาตัวเอง ตัวเอกใน “เพลงรัตติกาลในอินเดีย” (Indiano Notturno) ผู้ติดตามแกะรอยเพื่อนผู้หายสาบสูญในอินเดียได้พัวพันอยู่กับการค้นหาแบบนี้ด้วย เช่นเดียวกับสไปโน ตัวละครใน The Edge of the Horizon ผู้พยายามที่จะระบุให้ได้ว่าศพนิรนามเป็นใคร ผมไม่ทราบว่าตัวละครพวกนี้จะหาตัวเองพบหรือไม่ แต่ตราบใดที่มีชีวิตอยู่ พวกเขาก็ไม่มีทางเลือก นอกจากยอมรับในภาพลักษณ์ที่คนอื่น ๆ มอง พวกเขาถูกบังคับให้ดูเงาตัวเองในกระจก และบ่อยครั้งก็สามารถมองเห็นบางเสี้ยวของตัวเองได้

เกษศิริ ยุวหงษ์ แปล / ยูเนสโก 
(อ่านสัมภาษณ์ Antonio Tabucchi ตอน 1 ที่

 

Bookvirus' World - Authors Authors! / Italo Calvino


 
ทำไมแม่จึงต้องเอาผมไปเปรียบเทียบกับเด็กเลี้ยงแกะทุกเรื่องราวด้วย เขานั้นเป็นแค่เด็กเลี้ยงแกะ วันหนึ่ง ๆ ขลุกอยู่แต่กับดินกับโคลนเนื้อตัวเหม็นสกปรก ส่วนผมนั้นได้นั่งได้นอนบนโซฟาที่อ่อนนุ่ม ฟังเพลงโอเปอร่าและกำลังจะเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย โลกนี้ไม่ยุติธรรมเลย ในเมื่อผมขาดในสิ่งที่เขามี มันทำให้ผมต้องปวดร้าว ผมเริ่มเข้าใจชีวิตมากขึ้น เราสองคนต่างก็เกิดมาอย่างไม่มีอะไรสมบูรณ์ครบถ้วน เราต่างมีสิ่งที่น่าอับอายในชีวิตที่ต้องปกปิดไว้ด้วยชามซุปอย่างขณะนี้ด้วยกันทุกคน

อิตาโล คัลวิโน่ / เจ้าจึงเป็นเด็กเลี้ยงแกะ

เมฟิสโต แปล